کسر پوشش برف، به دلیل افت‌وخیزهای شدید زمانی و مکانی، ضریب آلبیدوی بالا و رسانایی حرارتی بسیار کم نقش مهمی را در پارامتره­سازی برف در طرحواره­های سطح بر عهده دارد. این تحقیق به ارزیابی مدل برف طرحواره سطح NOAH-MP جفت‌شده با مدل WRF با فاکتور ذوب برف پیش­فرض مدل می­پردازد. منطقه مورد مطالعه نواحی شمالی (استان­های اردبیل، گیلان و مازندران) و غربی ایران (استان­های کردستان و همدان) است که به پنج ناحیه جنگلی، مرتع، پست و کم­ارتفاع و کوهستانی با شیب­های کم و زیاد تقسیم شد. مدل با گام مکانی 15 کیلومتر و 5 کیلومتر برای شبکه‌های مادر و داخلی، در بارش‌های برف سنگین در زمستان سال­های 2013 و 2014 اجرا شد و تصاویر روزانه سنجنده مودیس برای ارزیابی کسر پوشش برف استفاده شد. مدل در برآورد کسر پوشش برف و عمق برف در نواحی پست و کم‌ارتفاع با بالاترین ضرایب کارایی (به­ترتیب 64/0 و 37/0) و همبستگی (82/0 و 69/0)، کوچک­ترین خطای اریبی (4/2- و  cm1/3-) و میانگین مطلق خطا (9/4 و  cm5/6) بهترین عملکرد را دارد؛ درحالی‌که در برآورد کسر پوشش برف در نواحی مرتع و کوهستانی با شیب زیاد و عمق برف در نواحی جنگلی و کوهستانی با شیب زیاد، با منفی بودن ضریب کارایی، ناموفق است. عملکرد نسبی مدل در پیش­بینی وقوع بارش برف در اکثر نواحی، به­جز ناحیه مرتع با سطح مهارتی مناسب، در سطح مهارتی خوب است. مدل در برآورد کمینه دمای هوا در تمام نواحی، با مثبت بودن ضریب کارایی (محدوده 29/0 تا 88/0)، موفق است. نتایج این پژوهش بیانگر موفقیت مدل WRF-NOAHMP در پیش­بینی کمینه دمای هوا در تمام نواحی است؛ درحالی‌که هنوز هم در پارامتره­سازی کسر پوشش برف و عمق برف در نواحی کوهستانی با توپوگرافی پیچیده و دارای سطح ناهمگن و پارامتره­سازی برف تاج ­پوشش گیاهی دارای عدم قطعیت بالایی است.